μπορεί....

λέω εγώ μπορεί...

να μην είμαι τόσο κακιά όσο θέλουν κάποιοι να με παρουσιάζουν..
να είμαι πράγματι εγωίστρια αλλά να έχω γίνει μετά από πολλές προσωπικές ήττες,μετά από πόνο και από ανάγκη να προστατεύσω τον εαυτό μου...
να ξέρω να πονάω,να μάχομαι,να κερδίζω να χάνω και να μη μενδιαφέρει να ρισκάρω αν ξέρω ότι κάτι αξίζει..
να μη ρισκάρω καθόλου όταν βλέπω πως κάτι δεν πάει καλά...
να νιώθω πράγματα σε υπερβολικό βαθμό...
να αγαπάω κάθετι που με κάνει να νιώθω όμορφα και
να χρειάζομαι κάθετι που με κάνει να νιώθω άσχημα και άβολα..κάθετι που με προσβάλλει...
να έχω αλλάξει σε σχέση με παλαιότερα
να έχω μετανιώσει πολλά και ας μη μαρέσει να μετανιώνω
να αδικώ και να αδικούμαι
να ζητάω,να μην παίρνω και να φαίνεται στους άλλους ότι αποζητώ μονάχα το κέρδος..
να φαίνομαι αχάριστη και χαζοβιόλα...

δεν με ενδιαφέρει πια..ειλικρινά..Εγώ καλώς ή κακώς έμαθα να πονάω..έμαθα να είμαι μακρυά,έμαθα να πληρώνω λάθη,έμαθα να αγαπάω,να δίνω ότι μπορώ,να κλαίω,να γελώ....Εγώ σταματάω εδώ και αγνοώ τον καθένα που προσπαθεί να με μειώσει ...
είμαι αυτή που είμαι και οι δικοί μου άνθρωποι,αυτοί που με ξέρουν,είμαι σίγουρη πως γνωρίζουν με ποιον συναναστρέφονται...

βάζω τέλος στις άσχημες σκέψεις...δεν είμαι μύγα αλλά κουράστηκα...

αύριο θέλω να ξυπνήσω και όλα να είναι γαλανά...όπως η γαλανή φωνή σου που δεν ακούω πιά.....