Κυριακή, Ιουλίου 16, 2006

ώρα να φεύγω για λίγο...

Πόσους δρόμους πρέπει να πάρω
για να ησυχάσει η ψυχή
Πόσες θάλασσες να ψάξω
για να βρω ένα νησί
Όσα και αν προλάβω, τα παίρνει ο άνεμος
Τα παίρνει ο άνεμος
Όσα και αν προλάβω, τα παίρνει ο άνεμος
Τα παίρνει ο άνεμος μακριά
Πόσες φορές να σηκώσω
τα μάτια μου ψηλά
ώσπου να δω τον ουρανό μου
και να λυτρωθώ ξανά
Όσα και αν προλάβω...
Τα παίρνει ο άνεμος...
Όσα και αν προλάβω, τα παίρνει ο άνεμος
Τα παίρνει ο άνεμος μακριά...

ώρα να φεύγω,προσπαθώντας έστω και για λίγες μέρες να ζήσω για λίγο αληθινά και όμορφα..να ζήσω λίγο χωρίς χαζες σκέψεις,χωρίς πόνο...να ζήσω ξέγνοιαστα...ραντεβού την επόμεη κυριακή κάπου αυτή την ώρα...ελπίζοντας όμως γεμάτη με παραπάνω εμπειρίες και στιγμές..
καλά να περάσουμε..και ας είναι...ας αφεθούμε στον άνεμο..να πάρει κι εμάς...