χτες το ομολογώ ήταν τα πιο παράξενα γενέθλια...παρέα με 5 καλούς φίλους,φάγαμε κινέζικο και είδαμε όλα τα σηριαλ...από τον ποντίκη,στο παρα πέντε και φυσικά στον υπέροχο παπακαλιάτη.δεν έλειψαν τα τραγούδια,η κιθάρα,οι ρίμες,τα χαμόγελα,οι αναμνήσεις,τα τραγουδάκια γενεθλίων στα ελληνικά και στα αγγλικά,η γλυκόξινη με τα πατατάκια,οι γαρίδες,οι παπαροκάδες του φίλτατου,η ελπίδα και φυσικά το supergirl ...
Έκανα ευχες...εύχομαι να πραγματοποιηθούν...
νοστάλγησα,δάκρυσα,γέλασα,σκέφτηκα,ζήτησα,γύρισα,έφυγα και πίσω ξανά...
ξύπνησα με τη φωνή δυο αγαπημένων προσώπων.έδινα μάθημα σήμερα.τα πήγα πολύ καλά..ίσως έφταιγαν οι δυο φωνούλες...η πρώτη με τα ισχυρά επιχειρήματα και η δεύτερα,αυτης της παλαβής που μου τραγουδούσε μέσα στο αυτί μοθ....ξύπνα αγάπη μουυυυυυυυυ.....
ευχαριστώ ειλικρινά...
και γυρνώ στη συνήθεια....
νοσταλγία,δάκρυα,γέλια,σκέψεις,αναζητήσεις,γυρισμός,φευγιό,επιστροφή ....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
=****
Αφού έπρεπε να ξυπνησεις. :)
Αν είχαμε όλοι κάποιον να μας ξυπνάει έτσι... :)
μαριλινάκι σμουτσ :)
χοπ χοπ,έχεις δίκιο..έπρεπε να ξυπνήσωω:)
jason καταρχήν καλως ήρθες:)από εκεί και πέρα ναι,είναι υπέροχο να σε ξυπνάει τραγουδώντας η κολλητή σου και επιχειρηματολογώντας ένας άλλος πολύ δικός σου άνθρωπος..
Δημοσίευση σχολίου