ας γεμίσει με φώς το φριχτό μου σκοτάδι ....

ένα ακόμη φριχτό βράδυ.ο πόνος τεράστιος..παρακαλούσα συνεχώς να ξημερώσει...σε λίγο θα επισκεφτώ τον οδοντίατρο γιατί δε πάει άλλο..απονεύρωση και τα δικά μοου τα νεύρα πιο τσιτωμένα από ποτέ...δεν αντέχω άλλο να διαιωνίζω εγώ η ίδια μια κατάσταση απίστευτα ψυχοφθόρα..πρέπει να βρω ξανά τη χαμένη μου διάθεση,πρέπει να ηρεμήσω και να σκεφτώ και πάλι θετικά και λογικά..

αύριο θα μαι χαλκίδα..και σε δύο μέρες από τώρα θα ξυπνώ κάτω από το πάπλωμα του παιδικού μου δωματίου έχοντας τη μαμά μου να κάνει φανερή τη παρουσία της και φυσικά τον αδερφό μου στο δίπλα δωμάτιο... :) ... κι όλο περιμένωωω τη στιγμή αυτή..κι ας πρόκειται για 3 μονάχα πρωινά,θέλω τόσο πολυ να δω τους γονείς και ταδέερφια μου...

το πρόγραμμα έχει ήδη οριστεί...θα φτάσω στη χαλκίδα θα δω τους γονείς και κατα τισ 9 θα κατηφορίσω στο στέκι να συναντήσω φίλους αγαπημένους-αδερφικούς που τόσο μου έχουν λείψει.συναισθήματα τρελά έντονα...αγωνία αλλά και άγχος...ανυπομονησία στο φούλ... καθώς περνά η ώρα προστίθεται και η απέραντη ευτυχία... η ευτυχία που γεννάται από τις αναμνήσεις,τη νοσταλγία και τις αληθινές στιγμές του καλοκαιριού...

νιώθω όμορφα μονάχα στη σκέψη ότι θα τους συναντήσω...θα γυρίσω πολύ πιο δυνατή,το ξέρω...μπορεί να πάω και στο ζακ..αρκει να βρώ εισιτήριο επιστροφής..έχω και εντολή από μια hubba-φιλενάδα μου να πώ στο στάθη ότι θέλει να τον παντρευτεί..εμ γίνεται να μη δε πάωω?

ώρα νακλείνω...πάει εννιά και θα πάρω τον κύριο οδοντίατρο τηλέφωνο.. :)
πονάααωω...πολύυυ !!! ουχ και το ξέχασα λιγάκι τον πόνο.. τέσπα.δε θα κλείσω έτσι...
βάζω να παίζει για ακόμη μια φορά το τραγούδι που μου έκανε συντροφιά ολόκληρο το βράδυ...

σευχαριστώ...ειλικρινά ήταν δώρο για μενα και ας μη το έκανες σκόπιμα :)

Πού να 'σαι αλήθεια το βράδυ αυτό που είμαι μόνος, μα τόσο μόνος και που μαζί μου παίζουν κρυφτό πότε η θλίψη και πότε ο πόνος Πού να 'σαι αλήθεια το βράδυ αυτό που με χτυπάει τ' άγριο τ' αγέρι να 'ρθεις και μ' ένα φιλί καυτό να με γεμίσεις με καλοκαίρι Ας ερχόσουν για λίγο μοναχά για ένα βράδυ να γεμίσεις με φως το φριχτό μου σκοτάδι και στα δυο σου τα χέρια να με σφίξεις ζεστά ας ερχόσουν για λίγο κι ας χανόσουν μετά Πού να 'σαι, να 'ρθεις το βράδυ αυτό σ' αυτούς τους δρόμους που σ' αγαπούνε το ντουετάκι τους το γνωστό τα βήματά μας να ξαναπούνε Πού να 'σαι να 'ρθεις το βράδυ αυτό που 'γινε φύλλο ξερό η ελπίδα να 'ρθεις κοντά μου να φυλαχτώ από του πόνου την καταιγίδα Ας ερχόσουν για λίγο μοναχά για ένα βράδυ να γεμίσεις με φως το φριχτό μου σκοτάδι και στα δυο σου τα χέρια να με σφίξεις ζεστά ας ερχόσουν για λίγο κι ας χανόσουν μετά

υ.γ.(1) : το παραπάνω με τη φωνή ενός πραγματικού μου φίλου....
υ.γ.(2) : από προσωπική ολονύχτια εμπειρία,το νερό της θεσσαλονίκης δεν πίνεται τελικά με τίποτα...