Κι έρχεται η στιγμή του αποχωρισμού,που δεν ξέρεις,δε νιώθεις τι πρέπει να κρατήσεις και τι να αφήσεις να φύγει μακρυά παρέα με το πρόσωπο που αποχαιρετάς...Δύσκολη στιγμή,μα πιο δύσκολο το μετά, που παλεύεις να ζήσεις με την εικόνα του και μόνο.Ούτε φωνή ούτε ακρόαση.Κάτι παλιές φωτογραφίες στο κινητό στον υπολογιστή και σε χαρτί είναι τα μόνα που θα σου θυμίζουν το προσωπό του.Και εσύ συνεχίζεις.Έτσι είπες,έτσι υποσχέθηκες.
Φεύγεις και εσύ μακρυά,ακόμα λίγο πιο μακρυά του.Στο μυαλό εικόνες του χθες,κυριευμένες από όλες τις αισθήσεις..Η απόσταση ολοένα και μεγαλώνει,δε το θες μα δε μπορείς να το διορθώσεις...Πώς να είσαι μαζί του όταν δε μπορείς να ζήσεις μαζί του...Όταν δε μπορείτε να κάνετε παρέα μικρά μικρά πράγματα..όταν δε μάθατε στην ουσία ποτέ να τα κάνετε..όταν δε χάρηκες ποτέ ένα ηλιοβασίλεμα μαζί του ή πολύ πιο απλά όταν δε μπόρεσες ποτέ να ζήσεις μια στιγμή μαζί του χωρίς να φοβάσαι ότι θα τελειώσει γρήγορα και η επόμενη θα αργήσει πολύ να ξαναέρθει...
Δυσκολίες,Προβλήματα,Απόσταση,Θύμιση,Όνειρα,Ανάγκη,Ελπίδα,Τραγούδια,Αγάπη,Διακοπές
λέξεις με τις οποίες θα ζείτε και οι δύο στα σίγουρα...
Υπομονή...
μη ξεχνάς
ο γυρισμός είναι ταξίδι και κάθε ταξίδι είναι γυρισμός....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου