σαν εσένα. Σαν την καρδιά σου που εγώ συνεχίζω να επιμένω ότι την ακούω.
Κι ας έφυγες, κι ας ξέρω ότι δε μπορείς να γυρίσεις.
σε ζητάω σε ότι κι αν κάνω.
Η σιωπή αιώνια και παντοτινή.
σαν εσενα. Σαν τη μορφή σου που εγώ συνεχίζω να επιμένω ότι την αισθάνομαι εδώ.
Κι ας έφυγες, κι ας ξέρω ότι δε μπορώ να σε δώ.
Η σιωπή αιώνια και παντοτινή.
σαν εσένα. Σα τη δύναμη που εσύ συνεχίζεις να επιμένεις να μου δίνεις.
Κι ας έφυγες, κι ας ξέρω ότι ποτέ δε θα γυρίσεις.
Η σιωπή αιώνια και παντοτινή.
σαν κι αυτή την αγάπη που εγώ συνεχίζω να επιμένω να νιώθω για σενα.
Κι ας έφυγες . . . κι ας ξέρω ότι ίσως δεν μπορείς να τη νιώσεις.
Η σιωπή αιώνια και παντοτινή.Σαν εμάς τους δυό μαζί, που συνεχίζουμενα επιμένουμε και οι δύο ότι βρισκόμαστε κάπου.
Κι ας έφυγες εγώ ξέρω ότι είσαι εδώ ...
Αιώνια και παντοτινά.
" η απουσία σου, έχει πλέον γίνει παρουσία "και αυτό, όταν πονάω, όταν κλαίω, όταν γελάω κι όταν ζώ θα το νιώθω ...
... αιώνια και παντοτινά ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου