το γέλιο είναι όταν ταξιδεύω.....

νιώθω συνεχώς τη σιωπή σου να μου μιλάει.
την εικόνα σου που μονάχα τη φαντάζομαι,την αισθάνομαι μπροστά στα μάτια μου με τα πιο φωτεινά χρώματα.
πράσινο πράσινο πράσινο
το ποτήρι μου πιο γεμάτο από ποτέ.
το γεμίζεις μέρα με τη μέρα.

πλεον και για οσο νιώθω ότι οι λέξεις δεν έχουν νόημα.
νόημα έχει το βλέμμα και το χαμόγελο.
αν χαμογελάς όλα γύρω αποκτούν ουσία,σημασία,λόγο ύπαρξης.

πίστευα αρκετά πως οι άνθρωποι γεννιούνται για να ζουν,να αγάπανε και να μαθαίνουν
πιστεύω απίστευτα πως οι άνθρωποι γεννιούνται για να δίνουν και να παίρνουν.
για να ζούν,να αγαπάνε,να μαθαίνουν αλλά όχι μόνοι τους.
έκρυβα τον εαυτό μου και υποκρινόμουν όσο μπορούσα.
ελευθέρωσα τον εαυτό μου και αποκαλύπτομαι οσο και όπου θέλω.

σταματώ να κυνηγώ το εγώ και πλέον κυνηγώ το εμείς.
σταματώ να περιορίζομαι και πλέον αφήνομαι.
σταματώ να κλαίω συχνά και πλέον χαμογελώ ακόμα πιο συχνά.
σταματώ να συμπαθώ και πλέον αρχίζω να αγαπάω.

οι λέξεις δεν ηχούν ποτέ με τα λόγια... τώρα ξεκινώ και το μαθαίνω.
το ξαναλέω.οι λέξεις ηχούν με το βλέμμα σου...

αρχίζω και ταξιδεύω ξανά.ταξίδι με περίεργο και μέχρι τώρα άγνωστο προορισμό...
ταξίδι που λαχταρώ να ζήσω,να νιώσω και να κερδίσω από τη διαδρομή του...


συνήθως γράφω εδώ πέρα για το οτιδήποτε έχω μέσα μου και θέλω να το εξωτερικεύσω με γράμματα,λέξεις,προτάσεις,παραγράφους κείμενα και τραγούδια.όποιος ΜΕ βαριέται δε ΜΕ διαβάζει.πατάει την υπέροχη επιλογή του υπέροχου παραθύρου,το υπέροχο,κατακόκκινο Χ .

τίτλος από στίχο των στοίχημα..