αληθινά όνειρα ...

κάθομαι σκυφτή και αναρωτιέμαι...τι κάνω που πάω...τι νιώθω...

Γιατι δε βλέπεις απ'έξω τους φοίνικες και τη θάλασσα?
Μάλλον δε κατάλαβες πως το "έξω" είναι το μυαλό σου....
Κοίτα καλά και θα δεις ότι ποθεί η καρδιά σου. Αλλά πρόσεξε γιατί το μυαλό είναι τρελό και παιχνίδια κάνει.Πρόσεξε μη μείνεις για πάντα χαμένη εκεί μέσα....

συνέχισα να σκέφτομαι τα λόγια αυτά..τι θέλω,τι κάνω..γιατί η ψυχή μου αιμορραγεί δάκρυα...

Μην κλαίς όταν πονάς γιατί τα δάκρυα σου μετατρέπονται σε οξύ και καίνε τη ψυχή σου...
και σιγά σιγά εκείνη μετατρέπεται σε μαύρη τρύπα που ρουφάει όλο σου το "έιναι" , μέσα της...
να προσέχεις τα δάκρυα...άλλωτε σε απελευθερώνουν και άλλωτε σε σκοτώνουν....

νιώθω καλύτερα..ξέρω και αισθάνομαι ότι αυτά που ζω είναι στιγμές αληθινές..μοναδικές...δε θα τις χάσω..δε θα αφήσω καμία να μου φύγει έτσι..χωρις να το παλέψω για να τη ζήσω..όλα θα πάνε καλά....όλα.... και η ήττα άλλωστε μέσα στο παιχνίδι είναι.. :)

σευχαριστώ...