πριν λίγο έφτασα σπίτι..ένα ταξίδι αστραπή στην αθήνα μα χίλιες και, υπέροχες στιγμές στο μυαλό μου... όλα ξεκίνησαν κάπως έτσι...
πριν 2 εβδομάδες η κολλητή μου που σπουδάζει αθήνα με πήρε τηλέφωνο και με προσκάλεσε στην αθήνα,στο αίθριο του μεγάρου,να δούμε παρέα τον αλκίνοο.εννοείται πως αμέσως η απάντησή μου ήταν θετική,παρόλο που στις 23 θα τον έβλεπα και θεσσαλονίκη(σημ.μάλλον αναβάλλεται η εν λόγω συναυλία).όταν το ανακοίνωσα στους φίλους μου όλοι με δούλευαν μα το ήθελα τόσο πολύ.τελικά ο dante με ακολούθησε!(όχι που δε θα ερχόταν :Ρ) ...
χτες,8 ακριβώς το πρωί το τρένο μας αναχώρησε για αθήνα..γύρω στις 3 φτάσαμε και κατευθείαν πήγαμε για καφεδάκι στην πλάκα με την πολυαγαπημένη μου φίλη.εντάξει λέγαμε χαζά και γενικότερα τα νέα μας ώσπου πήγε 5.30...τ΄τε συνάντησα τον αγαπημένο μου ΜΜΕ που κατάφερε για ακόμα μια φορά να μου φτιάξει τη διάθεση.το κατερινάκι μαζί με τη νέα της δουλίτσα με γέμισε ακόμα πιο πολύ χαρά που κατάφερα και κατέβηκα έστω και για μισή μέρα στην πρωτεύουσα!
8 η ώρα ήμασταν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών,την ενδυμασία μας δε τη σχολιάζω...εγώ ο νίκος και η αναστασία στη σειρα 19 και στισ θέσεις 8,9 και 10 απολαύσαμε ένα υπέροχο πρόγραμμα με κυπριακά αλλά και τραγούδια από τις προσωπικές δισκογραφίες του μίλτου και του αλκίνοου.ήταν όλα μαγικά...στην κυριολεξία δεν τους χόρταινα...ήμουν ενθουσιασμένη και πεπεισμένη ότι καλά κάναμε και πραγματοποιήσαμε το ταξίδι αυτόο..όταν τελείωσε η συναυλία τον επισκεφτήκαμε στα καμαρίνια.ήταν γλυκήτατος όπως πάντα.. μου μετέδωσε αμέσως την αύρα του...την ενέργεια του..
η βραδιά συνεχίστηκε εξίσου όμορφα.με άλλους δύο φίλους από χαλκίδα ήπιαμε,τραγουδήσαμε και χορέψαμε στο συνηθισμένο μας ρεμπετάδικο στου ψυρή.μετά ταξί και τετράωρο νάνι στη σπιταρώνα της αναστασίας ώσπου να πάρουμε ξανα το τρένο για την επιστροφή..
ο καιρός μας τα χάλασε και πιθανότατα η συναυλία εδώ να μη γίνει,μα δε θέλω να στεναχωρηθώ...πέρασα ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ...είχα ότι ακριβώς ήθελα...φίλους καλούς και καλή μουσική...και εννοώ περισσότερο τον αλκίνοο που για άλλη μια φορά γέμισε τη ψυχή μουυ...
ευχαριστώ πολλά στον dante που τον καημένο τον τραβούσαμε με την κολλητή μου σε μέρη που δε πάει και ίσως να μας βαρέθηκε...
ευχαριστώ στον αλκίνοο και τον μίλτο για το υπέροχο δίωρο
και σε κάποιον που αν και μακρυα,βρέθηκε για λίγο κοντά μου...
πάλι η μουσική θα κάνει θαύματα , πράγματι έκανε . . .
Σάββατο, Σεπτεμβρίου 23, 2006
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
ου-ααα ζηλεύωωω!! θέλω κι εγώ αλκίνοο και μίλτοοο :(:(:(
χαίρομαι που πέρασες καλά πάντως, πάντα τέτοια :)
να σαι καλά ιωάννα μου..και από αλκίνοο άλλο τίποταα..χεχε
σευχαριστω..φιλιάα
Δημοσίευση σχολίου