δικό σου για πάντα...

όλα άρχισαν κάπως έτσι....

Πάλι μιλάω με τις σκιές
Πάλι με κέρδισε το χθες
Πάλι αντέχω γιατί υπάρχεις
Μα και που υπάρχεις μακριά μου με σκοτώνει
Και δεν ελέγχω της καρδιάς μου το τιμόνι

Σα με βρίσκουνΞημερώματα
Δίχως χρώματα
Ν'αναλαμβάνει την ευθύνη
Ότι από μένα έχει μείνει
Ξημερώματα
Πάλι κλάματα
Κι έτσι όπως κόβεται η φωνή μου
Ζητάω να'ρθεις στην προσευχή μου
Αλλά στις μέρες μας δε γίνονται πια θαύματα

Πάλι μιλάω με τη σιωπή
Στα δύο η ζωή μου έχει κοπεί
Και πάλι αντέχω γιατί υπάρχεις
Μα και που υπάρχεις μακριά μου με τρελαίνει
Και δε γνωρίζω η καρδιά που με πηγαίνει
Σα με βρίσκουν

ξημερώματα.....




σήμερα σε όλα αυτά μπήκε μια άνω τελεία΄...και αυτό πολύ απλά για να καταφέρουμε να μην υπάρξει ποτέ μια τελεία που θα σημαίνει το τέλος των στιγμών,της αγάπης ....

θα είμαι για πάντα δίπλα σου..με κάθε τρόπο...περάσαμε πολλά...αληθινά όλα..από την αρχή μέχρι τώρα...το τέλος δεν έχει έρθει.........