O Zακ Στεφάνου και ο "Όμορφος κόσμος" μας

*το παρακάτω κείμενο ποστάρεται εξαιτίας της απουσίας μου απο την αποψινή συναυλία...

Πήγαινα δευτέρα λυκείου όταν στο προαύλιο ήρθε ένας φίλος μου και μου ζήτησε να του βρω απο το ίντερνετ συγχορδίες για ένα τραγούδι που ακούγεται σε μια σειρά του..μεγάλου καναλιού...έκατσα λοιπόν τρίτη βράδυ νομίζω ήταν και είδα ττους τίτλους της σειράς για να ακούσω και το τραγούδι..είναι απίστευτα χαζό το να περιγράψω τι ένιωσα ακούγωντας το Δείξε μου τον τρόπο...με καθήλωσε η φωνή του,η μελωδία του..οι στίχοι...τον λέγαν Ζακ Στεφάνου..
την επόμενη μέρα μιλούσα με τον αδερφό μου στο τηλέφωνο και μου είπε πως πήγε Φάμελλο-Γαλάνη και πως εκεί ήταν ένας πιτσιρικάς που αν τον ακούσω θα κολλήσω.συγκράτησε μόνο το ζακ..ήταν αρκετό νομίζω...πέμπτη μετα το σχολείο αγόρασα το δίσκο ο οποίος δεν σταμάτησε να παίζει για πολλές πολλές μέρες..στις εμφανίσεις δεν μπορούσα να πάω λόγο φροντιστηρίου,αλλά μέσω του διαδικτύου μάθαινα όλο και πιο πολλά για εκείνον..είχα κολλήσει με τα τραγούδια του..ζωντάνευαν τις στιγμές μου,με χαλάρωναν απότο υπερβολικό άγχος για τις πανελλήνιες...με ηρεμούσαν...τον απρίλιο του 2004 νομίζω ο ζακ έκανε την πρώτη του παγκόσμια για το δίσκο του Στο διάστημα δραπέτες,με την εμφάνιση μαζι του στη σκηνή της γαλάνη,του φοίβου και του φάμελλου.....δεν μπόρεσα να πάω λόγω πανελληνίων αλλά έδωσα υπόσχεση στον εαυτό μου πως μόλις τελειώσει το μαρτύριο που ζούσα δεν θα χάσω εμφάνιση.θυμάμαι τότε είχαν πάει κάποιο φίλοι μου και μάλιστα με πήραν και άκουσα λαιβ το δείξε μου τον τρόπο..αυτό που τόσο αγαπούσα..
ο καιρός πέρασε και όλο και πιο πολύ δενόμουν με τα τραγούδια του..και με την όλη του παρουσία στην δισκογραφία..δεκέμβρη 2004 εμφανιζόταν στο μετρό στην αθήνα με τον φοίβο..πήγα με ένα πολύ δικό μου άτομο και πέρασα μοναδικά..δεν ξέρω γιατί αλλά τον επόμενο μήνα ήμουν συνεχώς με ένα ατελείωτο χαμόγελο στα χείλη εξαιτίας του live και της ενέργειας που μου είχε μεταδώσει..είναι περίεργο αλλά πέρασα με το δισκάκι αυτό τις πιο δύσκολες στιγμές των εξετάσεων..όταν ήθελα να τα παρατήσω όλα αλλά έκανε υπομονή και είχα πιαστεί απο μουσικές με δύναμη..
πέρασα τις πανελλήνιες..δεν είχα ξεχάσει την υπόσχεση μου...ο Ζακ νοέμβρη 2005 έβγαλε τον Ομορφο κόσμο..πολλοί λένε πως ο πρώτος δίσκος είναι καλύτερος αλλά εγω δε συμφωνώ...και αυτός ο δίσκος είναι γεμάτος τραγούδια που έχουν κάτι αν σου πουν..που δε σαφήνουν να ξεχάσεις ότι είσαι παιδί..ότι πέρασες από την παιδική-νεαρή ηλικία και ότι για να "επιβιώσεις" δεν πρεπει να την αρνηθείς ποτέ...

δεν έχω τηρήσει την υπόσχεση μου..δνε πήγα σε κανένα live του ακόμα..λέω στον εαυτό μου ότι απλά έτυχε ...και ίσως αυτό να είανι τελικά...δεν μαρέσει να μη κρατάω τις υποσχέσεις μου και επειδή η σημερινή εμφάνιση του ήταν μοναδική,καταγράφεται ότι στην επόμενη(να μαστε καλά κατερινάκι) θα είμαι εκει...

όλα αυτά γιατί τα έγραψα? δεν ξέρω..μάλλον γιατι δεν νυστάζω και το σκεφτόμουν..:)

βασικά το κείμενο είναι γιαυτούς που κρατούν ακόμα τις αμφιβολίες τους για τον νεαρο θεσσαλονικιό..είναι γιαυτούς που τον σνομπάρουν(???με την καλή έννοια φυσικά),γιαυτούς που δεν κοιτάνε τον τραγουδοποιο Ζακ αλλά κάτι απο το κοινό του,γιαυτούς που θα πρότεινα να ανοίξουν τα μάτια της καρδιάς τους... όλο δικό σας...

Κι αν αυτή γιορτάζει και δώρο δεν της πήρα
κι αν μ’ αγαπάει κι εγώ την τυραννώ
κι αν πολλά μου δίνει και λίγα μου ζητάει εγώ

Κι αν μ’ έχει γεννήσει κι είμαι ένα κι εξήντα
κι αν της φωνάζω, που είμαι κοντός
κι αν καμιά φορά στο σπίτι δεν τρώω, έτσι κι αλλιώς

Ένα δώρο σε μια όμορφη γυναίκα
που χει κάνει το πιο ωραίο παιδί της χαρίζω
κι αν δακρύζω, δε μ’ αρέσει
είναι πολλή η αγάπη που χει δώσει

Μα το ωραίο της παιδί, δε θα τη προδώσει
Πριν παλαβώσει, θα της πει σ’ αγαπώ
Κι αυτή θα το φιλήσει και θα πει
το γλυκό μου το παιδί

Κι αν το δωμάτιο μου είναι αχούρι
κι αν καμιά φορά φέρνω κακούς βαθμούς
κι αν συνέχεια σπάω τα σπυράκια στη μούρη, αυτούς

Ν’ ακούς που έχουν μια κιθάρα
και στον κόσμο μια μαμά και την αγαπούν
Κι άμα δε μπορούν να της το πουν
της το γράφουν και της το τραγουδούν

Αυτούς που έχουν μια κιθάρα
και στον κόσμο μια μαμά και την αγαπούν
κι άμα δε μπορούν να της το πουν
της το γράφουν σε κασέτα, στ’ αυτοκίνητο το βάζουν

Και το πρωί όταν τ' ακούσει
πριν δουλέψει, νυσταγμένη θα σκεφτεί
το γλυκό μου το παιδί

(κική μου σευχαριστώ για το αυτόγραφο..το έχω ακόμα....:) )
...
k* ξέρεις και γιατί άλλο αγαπάω τον ζακ ε? να σαι καλά που ήρθες στη ζωή μου..τρελή..

**Tην photo την "έκλεψα" απο το www.zakstefanou.ws