μόλις γύρισα σπίτι από μια ατελείωτη έξοδο στο αγαπημένο μου στέκι εδώ στη χαλκίδα..από τις έντεκα το βράδυ είχαμε αράξει εκεί και φύγαμε τώρα πρίν λίγο...το μυαλό θολωμένο και οι σκέψεις μπερδεμένες..πολύ...
αύριο κιόλας αρχίζουν αν αποχωρούν 2 κολλητές μου για αθήνα,διάβασμα και εξεταστική..σειρά θα πάρει και η τρίτη για ρόδο και μετα απο λίγο η τέταρτη πάλι για αθήνα και τέλος εγώ με την πέμπτη για τη βόρειο ελλάδα.
δεν θέλω...δεν θέλω να χωριστώ ξανα με εκείνες..με τους δικούς μου ανθρώπους,με το δικό μου στέκι,με τα παιδιά που γνώρισα το καλοκαίρι αυτό...το ξέρω πως κάτι τέτοιο δ εγίνεται μα με πονάει που σε λίγο φεύγω,όσο κι αν παρακαλάω να φύγω.
μπερδεύομαι,πονάω,ζητάω,αποζητάω κι ας ξέρω ότι με το που ανέβω κάποια από όλα αυτά θα έχουν αλλάξει..απλά να..μου είναι τόσο περίεργο να σκέφτομαι ότι πέρασα φέτος το καλοκαίρι και πολύ περισσότερο ότι θα βλέπω τις κολλητές μου όταν κατεβαίνω εγώ χαλκίδα ή ότνα εκείνες ανεβαίνουν πάνω.
είμαι μπερδεμένη...
πάω για ύπνο...έλα κοντά μουυ κι εσύ...μονάχα να μου κρατήσεις το χέρι...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
μικρούλι, αυτό που λες μου θυμίζει τα σχολικά μου χρόνια. Κάθε καλοκαίρι την έβγαζα στο χωριό της καλύτερης φίλης μου και τέτοια εποχή αποχωριζώμασταν.. πίκρα
Έλα κατα δω όμως, και θα σε αναλάβουμε προσωπικα =Ρ =)))
Κλασσική isixiaa. :) 12:00 θες το Α, 12:01 το Β και 12:02 το Γ! 12:03 σε αναλαμβάνω εγώ και σου προσφέρω το Δ. :)
@hopkins: πότε θα πάει 12:03 ??????????????:):):)
μαριλινάκι μου αυτο ακριβώς....
You have an outstanding good and well structured site. I enjoyed browsing through it » »
Δημοσίευση σχολίου