Παρασκευή, Νοεμβρίου 03, 2006

block me...

Είσαι απλά ένας μεγάλος ηλίθιος και ένας μεγάλος υποκριτής! εγώ φταίω όμως. συνέχισε όπως θες εσύ το παιχνιδάκι σου.εγώ πετάω το πιόνι μου-σου?- στο καλάθι με τα άχρηστα,τα περασμένα και φεύγω..μακρυά σου και μακρυά από κάθετι που σε θυμίζει και πονάει. μείνε με το ταμπλό εσύ και κούνα το πράσινο όσες φορές θες.τα ζάρια τα πήρα εγώ..την τύχη μου εγώ θα την κρατάω πια..όχι τα λόγια σου και πολυ περισσότερο όχι οι πράξεις σου... όχι εσύ.

Πέμπτη, Νοεμβρίου 02, 2006

η μουσική συνεχίζει να κάνει θαύματα ....

πριν λίγη ώρα γύρισα από μια υπέροχη συναυλία...μία μέρα πριν το φεστιβάλ θεσσαλονίκης και αρκετοί υποψήφιοι από το περσυνό,συγκεντρώθηκαν στο καφε αμερικαιν και τραγούδησαν σαν μια μεγάλη παρέα...

πήγα χάρη στην προτροπή δυο πολύ αγαπημένων μου προσώπων.του χοπ και της ΜΜΕ μου...παραλίγο να μην πάω και να χάσω και τη συνάντηση με τον ζακ αλλά και μια όμορφη άλλη,γνωριμία..γυρνώντας συνειδητοποίησα σε πόσο μεγάλο βαθμό,η μουσική,έχει συμβάλλει στο να συναντήσω υπέροχους ανθρώπους.ανθρώπους αληθινούς,με κοινά ενδιαφέροντα,κοινές σκέψεις και ασχολίες...χαμογέλασα απλά για όλες τις στιγμές που έχω περάσει μαζί τους,αλλά και μακρυά τους..

ένιωσα πολύ όμορφα σήμερα..έκλεισα και για ζακ-στάθη την κυριακή(έτσι ΜΜΕ?)...Όλα πάνε πολύ καλάα...ξύπνησα άσχημα,με μηδενική διάθεση...μα οι δικοί μου άνθρωποι με βοήθησαν..όπως επίσης βοήθησε και η ανακοίνωση της συναυλίας μάλαμα-αλεξίου-αλκίνοου...

αλλα νέα??
-θα χιονίσει στην πάρνηθα..
-η εύβοια έχει την τιμητική της αυτές τις μέρες ...και κακοποίηση ανηλίκου,και βιασμός σε σχολείο,και πλημμύρες στα ψαχνά,και βιντεάκια στο κινητό ακατάλληλου περιεχομένου..
-έκλεισαν σχολές απο τα πολυτεχνεία αθηνών και πάτρας
-φεβρουάριο δρογώσης-στεφάνου, μάλλον στον μύλο..

θα κλείσω με τραγούδι....

Αγαπητικό- Πέτρος Παπαλεοντίου"Θαμώνες"

Τι λόγια να σου πω
Που είσαι μακριά, εδώ ανήκεις
Τι χρώμα να σου βρω
Να έχεις φυλακτό, να σεργιανίζεις

Μην κλείνεις το ακουστικό
Πες μου μονάχα το όνομα σου
Θα περιμένω στο Σταθμό
Παντοτινά την ομορφιά σου

Αγγίζεις τη φωτιά
Και φεύγεις φοβισμένη, δες τον ήλιο
Κομπόσκοινο πικρό
Θα σου χαρίσει κρίνο, πιες τον οίνο

Μην κλείνεις το ακουστικό
Πες μου μονάχα το όνομα σου
Θα περιμένω στο Σταθμό
Παντοτινά την ομορφιά σου

(ευχαριστώ που μου το έμαθες...)