H πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα ...

Κι έρχεται η στιγμή του αποχωρισμού,που δεν ξέρεις,δε νιώθεις τι πρέπει να κρατήσεις και τι να αφήσεις να φύγει μακρυά παρέα με το πρόσωπο που αποχαιρετάς...Δύσκολη στιγμή,μα πιο δύσκολο το μετά, που παλεύεις να ζήσεις με την εικόνα του και μόνο.Ούτε φωνή ούτε ακρόαση.Κάτι παλιές φωτογραφίες στο κινητό στον υπολογιστή και σε χαρτί είναι τα μόνα που θα σου θυμίζουν το προσωπό του.Και εσύ συνεχίζεις.Έτσι είπες,έτσι υποσχέθηκες.

Φεύγεις και εσύ μακρυά,ακόμα λίγο πιο μακρυά του.Στο μυαλό εικόνες του χθες,κυριευμένες από όλες τις αισθήσεις..Η απόσταση ολοένα και μεγαλώνει,δε το θες μα δε μπορείς να το διορθώσεις...Πώς να είσαι μαζί του όταν δε μπορείς να ζήσεις μαζί του...Όταν δε μπορείτε να κάνετε παρέα μικρά μικρά πράγματα..όταν δε μάθατε στην ουσία ποτέ να τα κάνετε..όταν δε χάρηκες ποτέ ένα ηλιοβασίλεμα μαζί του ή πολύ πιο απλά όταν δε μπόρεσες ποτέ να ζήσεις μια στιγμή μαζί του χωρίς να φοβάσαι ότι θα τελειώσει γρήγορα και η επόμενη θα αργήσει πολύ να ξαναέρθει...

Δυσκολίες,Προβλήματα,Απόσταση,Θύμιση,Όνειρα,Ανάγκη,Ελπίδα,Τραγούδια,Αγάπη,Διακοπές

λέξεις με τις οποίες θα ζείτε και οι δύο στα σίγουρα...

Υπομονή...

μη ξεχνάς

ο γυρισμός είναι ταξίδι και κάθε ταξίδι είναι γυρισμός....

με κοιτάς σε κοιτώ...

και μετά αναρωτιέμαι γιατί με χαλάει συχνά η πόλη αυτή...
συχνές συναντήσεις,απρόσμενες και ανεπιθύμητες.θέλω να ανέβω θεσσαλονίκη και αυτό θα κάνω αύριο...δεν είμαι στα καλύτερα που θα μπορούσα.δε βοηθά ούτε τα σύννεφα στον ουρανό,ούτε οι γύρω μου,ούτε εσύ και πολύ περισσότερο, ούτε εγώ η ίδια ...

κλείνομαι μέσα στο παιδικό δωμάτιο και βάζω τα κλάματα..νιώθω ότι η καρδιά μου θα σπάσει από τα χιλιάδες συναισθήματα...και εσύ απλά πατάς το C ....εγώ θα το έλεγα D από το delete.Αυτό κάνεις στην ουσία.εγώ καλώ και εσύ απορρίπτεις,δηλαδή διαγράφεις.Διαγράφεις στιγμές,βλέμματα και ανθρώπους... βαρέθηκα...

καιρός να κάνω κάτι και για μένα.μετακόμισα αλλα και στο καινούριο σπίτι είσαι και εσύ μέσα.δε σε βγάζω όμως...

χαζη ?? !!! ........

μάχη πρώτη γραμμής ....

πριν 4 χρόνια ο χατζηγιάννης έβγαλε "το σαγαπώ"....τώρα ως απάντηση έβγαλε το φίλοι και εχθροί...το προτιμώ νομίζω....

Το σαγαπώ

Ήμουνα μικρός για τόσα αινίγματα,
και όμως τα απάντησα μωρό μου,
έκανα με σένα τόσα ανοίγματα,
τώρα έχω κλειστεί στον εαυτό μου.

Σου ριξα τα δίχτυα μα δεν πιάστηκες,
Ξέρεις να ξεφεύγεις απ' το θέμα,
Ίσως έχεις δίκιο που φυλάχτηκες,
Απ' το σ' αγαπώ και από μένα.

Είναι επικίνδυνα εδώ,
Γι' αυτό καλύτερα που φεύγεις,
Χρόνια προσπαθώ, αυτό που χρόνια αποφεύγεις,
Κι άλλο αν μείνεις θα δεθώ, γι' αυτό καλύτερα που φεύγεις,
Χρόνια προσπαθώ, αυτό που χρόνια αποφεύγεις,
Το σ' αγαπώ, το σ' αγαπώ.

Σου δωσα τα πάντα κι όμως στάθηκες,
Σ' όλα αυτά που μου κρατάς κρυμμένα,
Ίσως έχεις δίκιο που αντιστάθηκες,
Και στο σ' αγαπώ, μα και σε μένα.

Είναι επικίνδυνα εδώ,
Γι' αυτό καλύτερα που φεύγεις,
Χρόνια προσπαθώ, αυτό που χρόνια αποφεύγεις,
Κι άλλο μείνεις θα δεθώ, γι' αυτό καλύτερα που φεύγεις,
Χρόνια προσπαθώ, αυτό που χρόνια αποφεύγεις,
Το σ' αγαπώ, το σ' αγαπώ.

Φίλοι και Εχθροί

Πως με δικάζουν όσα δε ξέχασα
Πως με τρομάζουν οι λόγοι που σ'έχασα
Δεν τους κατάλαβα ποτέ τελικά
Εγώ δεν έβαλα στη σχέση φωτιά

Τι 'ναι άβυσσος τι
Τι 'ναι η δική σου ψυχή

Θέλω ξανά να σου πω είναι επικίνδυνα εδώ
Όμως τώρα θα φύγω εγώ
Μη ζητάς να με βρεις ένα ξένο θα δεις
Αντιμέτωποι θα 'μαστε εμείς
Μάχη πρώτης γραμμής είναι θέμα τιμής
Ως το τέλος εχθροί συνεπείς
Μη ζητάς να με βρεις ενα ξένο θα δεις
Αντιμέτωποι θα 'μαστε εμείς
Φίλοι κ' εχθροί

Αλλάζω στάση μήπως κι αλλάξουμε
Απεναντί σου θα 'μαι αν βουλιάξουμε
Φίλοι αποτύχαμε ας δούμε κι ως εχθροί
Ας δοκιμάσουμε έτσι απ 'την αρχή

Τι 'ναι άβυσσος τι
Τι 'ναι η δική σου ψυχή

ήρθε η ώρα να διαλέξεις,δε σου φαίνεται ?

γαλάζια μυστικά...

έχω πολλά στο μυαλό μου..και άλλα τόσα μέσα μου...μπορεί και παραπάνω...
πυρετός και λαιμός και μυτίτσα...είμαι στη χαλκίδα και τη νιώθω άδεια ! τι λείπει ?
γαλάζιο μυστικό

Μπες στη θλίψη μου και βρες,
μια λέξη πες μου αν θες
αν θες να σ' αγαπήσω

Όταν τα μάτια σου κοιτώ,
το βάθος τους μη φοβηθώ
να μπω να περπατήσω

Στο δειλινό σου να κρυφτώ,
τότε που φεύγεις
που μ' αποφεύγεις και σε κυνηγώ
Μέσα στη νύκτα να σε συναντώ,
αγάπη αν είν' αυτό
πάρε με μαζί σου

Μα λες τη θλίψη μου φωτιά,
στον ουρανό μικρή φωτιά
και πώς να την αγγίξω

Ρωτάς ποια λέξη σου ζητώ,
που αν την πεις θα σ' αγαπώ
«φοβάμαι», ψιθυρίζω

δε μποοοορρρρρρώωωωωωωωωωωωωωωω ! ! !

υ.γ. μισώ αυτούς που δε πιστεύουν στα όνειρα...