Αν έκανα αυτή τη στιγμή ραδιόφωνο ... (1)

Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
μες στης πόλης τον αχό
τις θαμπές φωνές των άγνωστων
σκορπάει ο αέρας εκεί κι εδώ
Μου κρατάς το χέρι σε κρατώ
με κοιτάς για μια στιγμή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί

Και μετά δεν μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς

Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
στης καρδιάς τις διαδρομές
πώς γεμίζει η νύχτα χρώματα
πώς φωτίζονται οι σκιές
Και δεν βρίσκω λόγια να σου πω
γιατί όλα έχουν φωνή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί

Και μετά δε μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Βγες στο μπαλκόνι να δεις
το φεγγάρι που φέγγει την πόλη
και θυμήσου δικές μας στιγμές
δες στα μάτια μου μπογιές
που χρωματίζουν θάλασσες

Και τρέξε με τη σκέψη σου
πιο γρήγορα απ’ το φως
μ’ ανάσα γρήγορη, ζεστή
αγάπησέ με

Βγες στο μπαλκόνι να δεις
το φεγγάρι που αφήνει την πόλη
και θυμήσου τις όμορφες στιγμές
δες στα μάτια μου φωτιές
που κυματίζουν θάλασσες

Κι άγγιξε το λαιμό μου ροζ
με τα χείλη σου τα υγρά
μ’ ανάσα γρήγορη, ζεστή
αγάπησέ με

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -


Ταξίδι έγινα μαζί σου
μέσα στον κόσμο σου να μπω
Πλανήτες φώτισα μαζί σου
Βοριάς εσύ, νοτιάς εγώ
Αστέρι έπεσα για λίγο
στην αγκαλιά σου ο ουρανός
Ήλιος που καίει η ματιά σου
Φωτιά εσύ, νερό εγώ
Γλυκιά στιγμή για μας θα ζει
Εσύ είσαι εγώ κι εγώ εσύ

Εγώ κι εσύ θα πει θεός
Εγώ κι εσύ μαζί θεός
Κι όταν μ' αγγίζεις όλα είναι φως
Εγώ κι εσύ θα πει θεός

Θύελλες σου 'φερα να παίξεις
τραγούδια να 'χεις να γελάς
Το «σ' αγαπώ» σου, χίλιες λέξεις
Μες στη σιωπή μας μου μιλάς
Γλυκιά στιγμή για μας θα ζει
Εσύ είσαι εγώ κι εγώ εσύ

Εγώ κι εσύ θα πει θεός
Εγώ κι εσύ μαζί θεός
Κι όταν μ' αγγίζεις όλα είναι φως
Εγώ κι εσύ θα πει θεός

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Δεν θα ‘θελα εδώ Θεός να επέμβει
και ας ξέρω, φως μου, πως τυφλά τον υπακούς
Σκυφτός εγώ, γονατιστός, θα του ζητούσα
να μην επέμβει στους θολούς σου δισταγμούς

Μη σε φέρει, μη σε στείλει, μη σ’ αγγίξει τόσο δα
και επιτέλους αν σε στείλει να σε στείλει εδώ ξανά

Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !
Άδεια μου αγκαλιά, Χριστέ μου !
Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !
Άδεια μου αγκαλιά

Αν και για μένα αγγελούδια δεν υπάρχουν
μόλις σε ιδώ κοντεύουν να επαληθευτούν
Αχ θα τα εσύναζα και θα τα εκλιπαρούσα
με τις φλογίτσες τους στο πλάι σου να σταθούν

Να σου φέγγουν να βαδίζεις εν χαρίτι ομορφιάς
σαν Χριστός πάνω απ’ τη λίμνη και σε μένα να γυρνάς

Βαμμένος είμαι στην αγάπη
έτσι ήσουν πάντοτε κι εσύ
Πιστεύω σ’ ένα μονοπάτι
που θα ‘μαστε μαζί

Κι έτσι ας καίνε οι λαμπάδες στα μονοπάτια στα βουνά
κι εκείνη πάντα θα επιστρέφει, κάθε στιγμή παντοτινά

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Έτσι που ήρθες κι έφυγες δε σ’ έμαθα ποτέ
Πίσω απ’ τα δυο σου μάτια πήγες και κρύφτηκες
Σαν τραγουδάκι μου ’μεινες
π’ όλο ξεχνάω τους στίχους

Και σε σφυρίζω, σε σφυρίζω
Στα στενά σε μουρμουρίζω
Μες τα λόγια σου βραχνιάζω
Σε μπερδεύω σε φωνάζω
Κι είναι και τώρα όπως και τότε
Όπως τα βράδια που μου λείπεις
Σαν το τσιγάρο που αργοσβήνει
Το άγγιγμά σου που μ’ αφήνει

Πως άρχισες και τέλειωσες δεν έμαθα ποτέ
Σε μια σταλίτσα γέλιο πήγες και κρύφτηκες
Σαν τραγουδάκι μου ’μεινες
π’ όλο ξεχνάω τους στίχους

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Σ' είδα χθες στον ύπνο μου, να μ' έχεις αγκαλιά,
Ξύπνησα και δίπλα μου, μονάχα ερημιά

Δάκρυ που κυλάς στο μαξιλάρι μου
ζάλισε με ν' αποκοιμηθώ
Πως ξαπλώνει στο κρεβάτι πλάι μου
άλλη μια φορά να ονειρευτώ

Γέλαγες στον ύπνο μου, με γέμιζες φιλιά
Ξύπνησα και δίπλα μου γελούσε η μοναξιά