όλα ειναι δανεικά ....

και περάσαν οι μέρες θα ήταν πιο σωστός τίτλος.μια βδομάδα από το τελευταίο ποστ και τα πράγματα κάπως αλλαγμένα μου φαίνονται.ακρβώς μια βδομάδα και μπορώ να πώ ότι τελικά δεν ήταν όνειρο..βέβαια όνειρο είναι και θα είναι και ίσως αυτό τώρα να κάνει τη διαφορά.. ο απλός ενεστώτας και ο όμορφος μέλλοντας...
το τελευταίο καιρό,η ζωή μου έχει κατακλυστεί από τη μουσική.όχι ότι τα πράγματα πριν δεν ήταν έτσι,απλά τελευταία έτρεχα από λαιβ σε λάιβ..πότε στην αίγλη στο δρογώση-φάμελλο-στρατή,πότε στο πρινσιπαλ στον υπέροχο μάλαμα,πότε δύο φορές στον σταυρό του νότου(εκτός συνόρων θεσσαλονίκης:Ρ) ξανά στο μανώλη-το στάθη- το μυρωνάκο και τις δραμαμίνες.έτσι μάλλον μαρέσει να τους λέω..οι δραμαμίνες :Ρ
(παρεπιπτόντως το πρόγραμμα στο σταυρό λεει λεει λεει πολύ πολύ πολύ)....

τώρα σπίτι.μετά από μια βραδιά με μουσική ξανά.
τραγούδια στο μυαλό μου,στίχοι μπερδεμένοι στις σκέψεις μου και νότες ατελείωτες.τελικά αυτό χρειάζομαι.μουσική και αγάπη.πιστεύω ότι αυτά τα δύο πάνε μαζί.
μουσική και αγάπη...
αγάπη και μουσική...

δεν ξέρω τι να πώ..το μυαλό παραδόξως(γιατί σήμερα δεν ήπιαα) κάπως θολωμένο.
όλα αυτά που ζω δε θέλω να είναι δανεικά.θέλω να είναι δικά μου και δικά σου.να μου τα χαρίζεις στιγμή με τη στιγμή...
και στη τελική ας είναι και δικά σου.φτάνει να μου δίνεις την ευκαιρία να μπαίνω που και που μέσα αυτά...

θέλω και άλλα ταξίδια και άλλους ανθρώπους και άλλεσ στιγμές και άλλη αγάπη..
και επίσης θέλω πολλά χαμόγελα αληθινά..να γεμίζουν τις στιγμές μας και ας κρεμόμαστε από αυτά....

θέλω να ζώ,να ζώ,να ζώ κάθε στιγμή,κάθε στιγμή...

μαζί σου ....

Είναι μήπως η τύχη που ορίζει τις ζωές αυτής της γειτονιάς;
Σε βρήκα και δεν ξέρω αν υπάρχει ένας θεός που νοιάστηκε για μας.
Καθόσουν σ’ένα πάρκο, γύρω κόσμος, μουσική, τραγούδια απ’τα παλιά.
Κι όλο κοιτούσες κάτω. Μαύρα, κόκκινα μαλλιά, παπούτσια αθλητικά
Έδειχνες τόσο μόνη

Ήθελα να σου πω
Όλα είναι δανεικά εδώ, φωτιά, αγάπη, αέρας

Αγκάλιασέ με, μια ζωή, ως το πρώτο φως της μέρας
Με κοίταξες και ξέρω τι φοβάσαι τι αγαπάς πώς ξορκίζεις το κακό
Με ρώτησες αν θέλω, αν μπορούμε, αν θα φύγουμε ποτέ μας από ‘δω
Έδειχνες τόσο μόνη

Ήθελα να σου πω
Όλα είναι δανεικά εδώ, φωτιά, αγάπη, αέρας
Αγκάλιασέ με, μια ζωή, ως το πρώτο φως της μέρας

(φώτα που σβήνουν-όλα είναι δανεικά..)