της πόλης τα φωτάκιααα ....(σκουλουκουιν που παεις χωρις βρακουιιν??)

στον ύπνο μου είδα τον αλκίνοο..ήταν καθισμένος σε ένα παγκάκι σε μια πλατεία και περίμενε την αδερφή του(????) που ήταν η κοπέλα του αδερφού μου,ο οποίος όμως είχε μετανιώσει και δεν ήθελε να την παντρευτεί..και άντε τώρα εγώ να σηκώσω τα μούτρα μου και να πάω στον αλκίνοο να του πώ κάτι τέτοιοο..
ξύπνησα μεσα στο άγχος :Ρ:Ρ και ευτυχώς ήταν όνειρο.. μίλησα πολύ για τον αλκίνοο το βράδυ,τον παρομοίασα και με τον κούκλο σερβιτόρο του παραδείσου και έτσι τσουκ ήρθε στον ύπνο μουυ...
το παρακάτω με τη φωνή του παραλίγο γαμπρού μουυ,που ανυπομονώω να ακούσω λαιββ...

Της πόλης τα φωτάκια

σαν κάρβουνα αναμμένα

σε μία μεγάλη θράκα

που καίει συνεχώς

Οι νύχτες μαγεμένες

του φεγγαριού τσουλήθρα

κι η αγάπη μας μένει

ξανά στο προσεχώς

Έξω από την πόρτα σου

μια θάλασσα θ' απλώσω

και θα σου κεντήσω

μια χρυσή ακρογιαλιά

με την τρύπια βάρκα μου

κρυφά θα σε σιμώσω

και θα ναυαγήσω

στη γλυκιά σου αγκαλιά

Της πόλης τα φωτάκια

θα πάρουνε το δρόμο

και θα γενούν αστέρια

ψηλά στον ουρανό

Η πόλη θα κοιμάται

και θα έρθεις σαν αέρας

για να με ξημερώσεις

σε κόσμο μαγικό

Μπρος στα σκαλοπάτια σου

παράσταση θα στήσω

θα 'ρθουνε ορχήστρες

με τρομπόνια και βιολιά

Σαν ανάψει η γιορτή

θα πιω και θα μεθύσω

να βρω λίγο θάρρος

να σου δώσω δυο φιλιά

υ.γ. δικό σουυ...