τε-λος δεν υπάρχει εδώ...

έφυγα και σε άφησα πίσω..είχα στριμώξει όλα τα συναισθήματα μου σε μια βαλίτσα και την είχα κρύψει στην πιο βαθιά ντουλάπα..γύρισα,την άνοιξα και σκονισμένες αναμνήσεις ξεπετάχτηκαν...σαν να μην είχα φύγει,σαν να μην είχα προσπαθήσει με κάθε μου κίνηση να βάλω τέλος στους προβληματισμούς μου...πίστευα ότι εκεί θα ξεχνιόμουν...
τελικά ξέρεις τι έγινε?δε ξέχασα τίποτα..όλα τα κράτησα και τα έφερνα στο μυαλό μου συχνά..(το συνέχεια θα ήταν ψέμα..)...όμως εκεί έγινε το μαγικό...έκανα νέα πράγματα και για πρώτη φορά τίποτα δε με πλήγωνε..δε σε θύμιζε τίποτα...δε σε αναζητούσα πουθενά..ένιωσα επιτέλους πως αυτό που είχες πει δεν ισχύει... υπήρξαν άνθρωποι που με έκαναν να νιώσω ευτυχία με ένα τους βλεμα..αγνό,αθώο...αληθινό....με έκαναν να νιώσω ξανά "άνθρωπος"..και το πιο σημαντικό...χωρις να θέλουν να κερδίσουν τίποτα...

παίρνω λοιπόν όλες μου τις σκέψεις και τις αφήνω εδώ...σε 2 μέρες πάω ξανα πάνω και κάνω μια νέα αρχή.με φίλους καλούς...με ανθρώπους που νοιάζονται...
θα κατεβαίνω και θα βλέπω και εδώ τους αληθινούς,δικούς μου ανθρώπους και θα σε σκέφτομαι τότε..τότε που θα μπορούσες να εισαι και εσύ μαζί τους..αλλά τα άλλαξες όλα...και πάνω απολα τον ίδιο σου τον εαυτό...

εγώ δε θα το κάνω έτσι..δεν απαρνιέμαι τίποτα..άλλα αρχίζω πάλι από την αρχή.σταματάω εκείνο το χαζό όνειρο,που εσύ πρώτος τελικά έδειξες ότι σταμάτησες,και αρχίζω ένα νέο...που είναι γεμάτο έρωτα....
...έρωτα για τη ζωή.....