σ'ευχαριστώ για τα πάντα...

θα υπάρχεις πάντα μέσα στη ζωή μου,το θες ή όχι... πάντα στο μυαλό μου θα υπάρχουν αυτά που ζήσαμε..είδες πόσο αναποφάσιστη είμαι?....φεύγω και όχι..όλα αυτά δε στα λέω ή δε στα είπα απο ασφάλεια...στα είπα επειδή τα ένιωθα..τα ζήτησα επειδή εδώ και καιρό τα απόζητούσα..
φοβάμαι ότι πλέον θα αλλάξουν όλα...φοβάμαι ότι νιώθεις πως τελείωσε ενώ εγώ δε το νιώθω....αισθάνομαι πως δραπέτευσα για λίγο...όπως είπες για 4 χρόνια..μη θυμώσεις..σε παρακαλώ..πρέπει να φύγω και θέλω να το κάνω...

λένε διάφοροι,πως είμαι ένα αυθόρμητο,χαζοχαρούμενο κοριτσάκι,χωρις προσωπικότητα,χωρις νοημοσύνη(oh yes,νομίζω iq λέγεται:P),πως γενικά είμαι ένα κακομαθημένο πλουσιοκόριτσο που κάνει ότι του έρθει στο κεφάλι..που ξέρεις ίσως όντως έτσι να είναι όλα...ίσως όμως να μην ισχύει τίποτα απο αυτά...και να ξέρεις....αυτό κάποτε θα αποδειχτεί...

βαρέθηκα αυτή τη ψέυτικη κατάσταση στην οποία μεχρι τώρα ζούσα και γιαυτό φεύγω...η αντίδραση μου σωστή? μπα.... μάλλον επιβεβαιώνω τις κακές γλώσσες που με θέλουν όλα τα παραπάνω...και όμως...εγώ δε νιώθω ότι κάνω κάτι κακό...ίσα ίσα..
έχω τη δύναμη να πάω σε ένα ξένο τόπο,να ζήσω ανάμεσα σε αγνώστους,με ελάχιστους φίλους-γνωστούς...μπορώ να τα αφήσω όλα και να κυνηγήσω τη ζωή μου...οι κακές γλώσσες όμως δεν το κάνουν...και απλά μιζεριάζουν περιμένοντας και περιμένοντας να βρούν την καλή την ευκαιρία...
πληγώθηκα πολύ απο όλα αυτά και μου άνοιξες λίγο τους οφθαλμούς...ξέρεις..μη στεναχωριέσαι έσύ άλλο...όλα θα πάνε καλά...αρκεί να έχεις στο μυαλό σου τη λέξη αγάπη...
για μενα απο την άλλη μην ανησυχείς...δε θα κάνω τίποτα απολύτως σε αυτούς που με *κατασυμπαθούυν,μωρε*:Ρ,αλλά ξέρω πως κάποιος άλλος θα μεριμνήσει για όλη αυτή την κατάσταση...

ένας φίλος του οποίου λαμβάνω σοβαρά υπόψη μου τις συμβουλές,μου είπε κάποια στιγμή ότι η ζωή είναι έξω......και νιώθω πως έχει απόλυτο δίκαιο..σ'αφήνω λοιπόν να περάσεις καλά,να ζήσεις υπέροχα και εύχομαι κάθε σου επιθυμία να πραγματοποιηθεί..ειλικρινά μέσα απο την καρδιά μου...θα μαι δίπλα σου για πάντα..αυτό το ξέρεις εξάλλου...

κάτι τελευταίο....
δε ξέρω ποιοι διαβάζουν όλα αυτά που γράφω...απλά αν υπάρχουν κάποιοι θα ήθελα να τους πω,να κάνουν όνειρα...και να τα κυνηγάνε...η ζωή είναι σκληρή..πολύ...και πολλές φορές,άδικη...εμείς όμως κάθε στιγμή πρέπει να πολέμαμε..για το οτιδήποτε...και μάλιστα με τα πιο ισχυρά όπλα....την αγάπη,τη φιλία,το ενδιαφέρον και την ελπίδα....την ελπίδα ότι μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα..και αν ακόμα δε το πετύχουμε,να πιστεύουμε ότι είναι αρκετό το ότι έχουμε προσπαθήσει....

και από την άλλη,όσο ουτοπικό και αν ακούγεται,εγώ (αυτή ακριβώς που περιέγραψαν κάποιοι),πιστευώ και ελπίζω πως όλα γίνονται καλύτερα με΄ένα αληθινό χαμόγελο...και όχι με ένα χαμόγελο δημοσίων σχέσεων...

φτάνει νομίζω....

καλημέρα...και ελπίζω ο κόσμος αυτός να αλλάξει κάποτε........