βροχή μου...στην πόλη μου...

Βρέχει κι εγώ τυλίχτηκα,σ' αυτή την αγκαλιά..στα σκουριασμένα σύννεφα στα φύλλα,στης βρεγμένης γης,τη μυρωδιά..Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα,μέσα στα χείλια σου εγώ..βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά,τούτο το σώμα που διψά..Βρέχει και στους καταυλισμούς,χορεύουν τα παιδιά..στάζει ο θεός στις προσευχές,στο ντέφι,στις καρδιές στα πόδια τα γυμνά..Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα,μέσα στα χείλια σου εγώ..βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά,τούτο το σώμα που διψά..Ήρθες βροχή μου κι άλλαξεςτο δρόμο και το νου,και βούλιαξε το βήμα μου ποτάμι,κι άθελά μου με τραβάς αλλού..Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα,μέσα στα χείλια σου εγώβ..βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά,τούτο το σώμα που διψά.......

ας ήτανε να βρέξει...να καθαρίσουν τα πάντα και απο μέσα και απ'έξω..ας ήτανε απλά να βρέξει κι εγώ να σταθώ στην παραλία,να βρέχομαι,να πνίγομαι,μα να ζητάω τη βροχή συνεχώς...τη λύτρωση...
ας ήτανε να πνιγώ μεσα στων ματιών σου τις θάλασσες...δε θα με νοιαζε...
απλά δε θέλω να με σκέφτομαι να πνίγομαι στη θλίψη...όχι πια..όχι άλλο...

αυτό το τραγούδι δεν είναι για σενα...

τώρα πάω,πάω μακρυά....

το ταξίδι αρχίζει αύριο...οι βαλίτσες γεμάτες ρούχα,cd,φωτογραφίες,αναμνήσεις,ελπίδες,όνειρα,αναμνήσεις,ελπίδες,όνειρα,...,όνειρα...τα συναισθήματα είναι πολλά κι ας ξέρω ότι μαλλον σε μια εβδομάδα θα επιστρέψω για τα υπόλοιπα...δε θα αφήσω πολλά πίσω..μα θα αφήσω μονάχα αυτά που με πληγώνουν...όλα τα άλλα θα έρθουν μαζί μου να με συντροφεύσουν για ακόμα μα φορα..να γεμίσουν το σπίτι και την καρδια μου....
διψάω να ζήσω..πονάω όμως που θα είμαι μακρυά απο δικούς μου ανθρώπους..#ξέρω όμως ότι θα μου κάνει καλό...και αυτό το γράφω γιατί ξέρω ότι εσύ κάποια στιγμή θα το διαβάσεις αυτό...θέλω να νιώθεις ότι είμαι δίπλα σου και να ξέρεις πως ότι κι αν χρειαστείς θα γυρίσω αμέσως..αρκει να σε νιώσω..να με αφήσεις δηλαδή...όπως ξεκίνησες να κάνεις τον τελευταίο χρόνο..θα είμαι κοντα σου χαζε..κοντά σας δηλαδή..απλά θα περνάω λίγο καλυτερα απο ότι φαντάζεσαι..μην ανησυχεις..η μικρή σου αδερφη θα προσέχει.. έχει εσένα εξάλλου και τα τσιράκια σου....

πέφτω για ύπνο..να σου αφήσω και το δωμάτιο isixoo...όλα θα πάνε καλά...σίγουρα...και να ξέρεις πως θα βάλω μυαλό πάνω και φυσικά θα πολεμήσω για το τενις,ώστε στην επιστροφη τα χριστούγεννα να σκισουμε στο διπλό ...εγώ κ εσύ Vs menee κ rg...

σε φιλώ γλυκά...#

περιμένω με ανυπομονησία να ανοίξω τα φτερά μου και να πετάξω... θα πετάω κοντά σου...να το θυμάσαι..κι ας επιμένεις στη λεξη block....

μα που πάς....
πάω μακρυά..
μ'αγαπάς?....
στο λέω είναι αργά..........
σ'αγαπάω...

...........................................................................

Τώρα που γρήγορα νυχτώνει
σαν παραμύθι θα στο πω
ό,τι αγαπάς δεν τελειώνει
κι εγώ ακόμα σ'αγαπώ
ό,τι αγαπάς δεν τελειώνει
κι εγώ ακόμα σ'αγαπώ

Τώρα που γρήγορα βραδιάζει
σαν τραγουδάκι θα στο πω
ό,τι θυμάσαι δεν βουλιάζει
μη με ξεχνάς που σ'αγαπώ
ό,τι θυμάσαι δεν βουλιάζει
μη με ξεχνάς που σ'αγαπώ

Είναι πολλά που δεν τα ξέρεις
κι ήθελα τόσο να στα πω
όμως δεν θέλω να υποφέρεις
γιατί ακόμα σ'αγαπώ
όμως δεν θέλω να υποφέρεις
γιατί ακόμα σ'αγαπώ

σ'ευχαριστώ για τα πάντα...

θα υπάρχεις πάντα μέσα στη ζωή μου,το θες ή όχι... πάντα στο μυαλό μου θα υπάρχουν αυτά που ζήσαμε..είδες πόσο αναποφάσιστη είμαι?....φεύγω και όχι..όλα αυτά δε στα λέω ή δε στα είπα απο ασφάλεια...στα είπα επειδή τα ένιωθα..τα ζήτησα επειδή εδώ και καιρό τα απόζητούσα..
φοβάμαι ότι πλέον θα αλλάξουν όλα...φοβάμαι ότι νιώθεις πως τελείωσε ενώ εγώ δε το νιώθω....αισθάνομαι πως δραπέτευσα για λίγο...όπως είπες για 4 χρόνια..μη θυμώσεις..σε παρακαλώ..πρέπει να φύγω και θέλω να το κάνω...

λένε διάφοροι,πως είμαι ένα αυθόρμητο,χαζοχαρούμενο κοριτσάκι,χωρις προσωπικότητα,χωρις νοημοσύνη(oh yes,νομίζω iq λέγεται:P),πως γενικά είμαι ένα κακομαθημένο πλουσιοκόριτσο που κάνει ότι του έρθει στο κεφάλι..που ξέρεις ίσως όντως έτσι να είναι όλα...ίσως όμως να μην ισχύει τίποτα απο αυτά...και να ξέρεις....αυτό κάποτε θα αποδειχτεί...

βαρέθηκα αυτή τη ψέυτικη κατάσταση στην οποία μεχρι τώρα ζούσα και γιαυτό φεύγω...η αντίδραση μου σωστή? μπα.... μάλλον επιβεβαιώνω τις κακές γλώσσες που με θέλουν όλα τα παραπάνω...και όμως...εγώ δε νιώθω ότι κάνω κάτι κακό...ίσα ίσα..
έχω τη δύναμη να πάω σε ένα ξένο τόπο,να ζήσω ανάμεσα σε αγνώστους,με ελάχιστους φίλους-γνωστούς...μπορώ να τα αφήσω όλα και να κυνηγήσω τη ζωή μου...οι κακές γλώσσες όμως δεν το κάνουν...και απλά μιζεριάζουν περιμένοντας και περιμένοντας να βρούν την καλή την ευκαιρία...
πληγώθηκα πολύ απο όλα αυτά και μου άνοιξες λίγο τους οφθαλμούς...ξέρεις..μη στεναχωριέσαι έσύ άλλο...όλα θα πάνε καλά...αρκεί να έχεις στο μυαλό σου τη λέξη αγάπη...
για μενα απο την άλλη μην ανησυχείς...δε θα κάνω τίποτα απολύτως σε αυτούς που με *κατασυμπαθούυν,μωρε*:Ρ,αλλά ξέρω πως κάποιος άλλος θα μεριμνήσει για όλη αυτή την κατάσταση...

ένας φίλος του οποίου λαμβάνω σοβαρά υπόψη μου τις συμβουλές,μου είπε κάποια στιγμή ότι η ζωή είναι έξω......και νιώθω πως έχει απόλυτο δίκαιο..σ'αφήνω λοιπόν να περάσεις καλά,να ζήσεις υπέροχα και εύχομαι κάθε σου επιθυμία να πραγματοποιηθεί..ειλικρινά μέσα απο την καρδιά μου...θα μαι δίπλα σου για πάντα..αυτό το ξέρεις εξάλλου...

κάτι τελευταίο....
δε ξέρω ποιοι διαβάζουν όλα αυτά που γράφω...απλά αν υπάρχουν κάποιοι θα ήθελα να τους πω,να κάνουν όνειρα...και να τα κυνηγάνε...η ζωή είναι σκληρή..πολύ...και πολλές φορές,άδικη...εμείς όμως κάθε στιγμή πρέπει να πολέμαμε..για το οτιδήποτε...και μάλιστα με τα πιο ισχυρά όπλα....την αγάπη,τη φιλία,το ενδιαφέρον και την ελπίδα....την ελπίδα ότι μπορούμε να κάνουμε τα πράγματα καλύτερα..και αν ακόμα δε το πετύχουμε,να πιστεύουμε ότι είναι αρκετό το ότι έχουμε προσπαθήσει....

και από την άλλη,όσο ουτοπικό και αν ακούγεται,εγώ (αυτή ακριβώς που περιέγραψαν κάποιοι),πιστευώ και ελπίζω πως όλα γίνονται καλύτερα με΄ένα αληθινό χαμόγελο...και όχι με ένα χαμόγελο δημοσίων σχέσεων...

φτάνει νομίζω....

καλημέρα...και ελπίζω ο κόσμος αυτός να αλλάξει κάποτε........

τε-λος δεν υπάρχει εδώ...

έφυγα και σε άφησα πίσω..είχα στριμώξει όλα τα συναισθήματα μου σε μια βαλίτσα και την είχα κρύψει στην πιο βαθιά ντουλάπα..γύρισα,την άνοιξα και σκονισμένες αναμνήσεις ξεπετάχτηκαν...σαν να μην είχα φύγει,σαν να μην είχα προσπαθήσει με κάθε μου κίνηση να βάλω τέλος στους προβληματισμούς μου...πίστευα ότι εκεί θα ξεχνιόμουν...
τελικά ξέρεις τι έγινε?δε ξέχασα τίποτα..όλα τα κράτησα και τα έφερνα στο μυαλό μου συχνά..(το συνέχεια θα ήταν ψέμα..)...όμως εκεί έγινε το μαγικό...έκανα νέα πράγματα και για πρώτη φορά τίποτα δε με πλήγωνε..δε σε θύμιζε τίποτα...δε σε αναζητούσα πουθενά..ένιωσα επιτέλους πως αυτό που είχες πει δεν ισχύει... υπήρξαν άνθρωποι που με έκαναν να νιώσω ευτυχία με ένα τους βλεμα..αγνό,αθώο...αληθινό....με έκαναν να νιώσω ξανά "άνθρωπος"..και το πιο σημαντικό...χωρις να θέλουν να κερδίσουν τίποτα...

παίρνω λοιπόν όλες μου τις σκέψεις και τις αφήνω εδώ...σε 2 μέρες πάω ξανα πάνω και κάνω μια νέα αρχή.με φίλους καλούς...με ανθρώπους που νοιάζονται...
θα κατεβαίνω και θα βλέπω και εδώ τους αληθινούς,δικούς μου ανθρώπους και θα σε σκέφτομαι τότε..τότε που θα μπορούσες να εισαι και εσύ μαζί τους..αλλά τα άλλαξες όλα...και πάνω απολα τον ίδιο σου τον εαυτό...

εγώ δε θα το κάνω έτσι..δεν απαρνιέμαι τίποτα..άλλα αρχίζω πάλι από την αρχή.σταματάω εκείνο το χαζό όνειρο,που εσύ πρώτος τελικά έδειξες ότι σταμάτησες,και αρχίζω ένα νέο...που είναι γεμάτο έρωτα....
...έρωτα για τη ζωή.....

βρες την ευτυχίααααααα...

όταν θες κάτι πολύ τότε....

...τότε είναι υπέροχη η στιγμή που το πραγματοποιείς..δε χάθηκα...είμαι μακρυα βέβαια,αλλά η καρδιά μου είναι τόσο ήρεμα εδώ...γαλήνια...είμαι μόνη..μόνη...και πρώτη φορά αυτό είναι τόσο όμορφο..

δε ξέρω για πόσο θα πεταώ εδώ...ίσως και για άλλα 4 χρόνια..είναι σα να ζώ σε άλλο πλανήτη..γαλήνια..όλα...δε ξέρω τι ακριβώς μου λείπει αν μου λείπει...ξέρω μόνο πως εδώ βρήκα τον εαυτό μου..και ίσως να χάσω πολλά αν τον χάσω....

τ'αστέρια σβήσαν ξανα και η σελήνη γλυστρά και στη θάλασσα πέφτει...

τάστερια σβήσαν ξανά και αποζητώ να δώ ξανά τη σελήνη να πέφτει στη θάλασσα ....εδώ όμως...