χωρίς νόημαα.......

είχα πολύ καιρό να γράψω εδώ...οι μέρες περνούν πολύ πολύ γρήγορα και η αλήθεια είναι πως,είναι γεμάτες με πολλά πράγματα αλλά ταυτόχρονα είναι και απίστευτα κενές..άδειες,πως αλλιώς να το πω...το απόγευμα θα πάω να βγάλω το εισιτήριο για τη θεσσαλονίκη..να γυρίσω πίσω...παρόλο που εδώ είμαι με τους ανθρώπους μου,στο μέρος που μεγάλωσα και έγινα ότι είμαι,νιώθω πως μου λείπουν τόσα πολλά...

είναι περίεργο αλλά θέλω να αγαπήσω και να αγαπηθώ ειλικρινά...ξέρω πως δεν είναι λογικό οτι το λέω αλλά θέλω επιτέλους να νιώσω πλημμυρισμένη από αληθινά συναισθήματα...δεν αναφερόμαι μόνο στον έρωτα....αναφέρομαι σε οτιδήποτε μπορεί να κάνει ευτυχισμένη και ζωντανή τη ψυχή μου,σε οτιδήποτε που μπορεί να μου δωσει φτερά να πετάξω και να νιώσω έστω και για μια στιγμή ικανή να κάνω τα πάντα...

βαρέθηκα να αφήνομαι στο μυαλό και περισσότερο στα λόγια του κάθε ηλίθιου,που για να δείξει ότι είναι καλά καταστρέφει και ισοπεδώνει τον άλλον...βαρέθηκα να ζω μεσα στην υποκρισία και την κακία του κόσμου...υποτίθεται πως για πολλούς αυτές είναι μέρες αγάπης(για μένα όλες οι μέρεσ έτσι πρέπει να θεωρούνται)και μονάχα αγάπη δε προβάλλουν τα λόγια τους και πολύ περισσότερο οι πράξεις τους...ο κόσμος τελικά είναι άπληστος..όλοι τρέχουν για να αποκτήσουν υλικά αγαθά(ναι μπορεί να μαι κι εγώ έτσι δυστυχώς),αλλά κανείς δε σκέφτεται πόσο πιο χρήσιμη είναι η αγάπη,η φιλία η τρυφερότητα,η ευσπλαχνία...

νιώθω απογοητευμένη που ζώ σε έναν τέτοιο κόσμο...συνεπώς νιωθω απογοητευμένη συχνα και από τον ίδιο μου τον εαυτο...δε μαρέσειι όοολο αυτό και πολυ περισσότερο δεν μαρέσει το ότι δεν έχω τη δύναμη/το θάρρος/το θράσσος ή χειρότερα την ισχυρή θέληση να το αλλάξω...νιώθω ότι είμαι δειλή μερικές φορές και αυτόμε σκοτώνει γιατι ξέρω πως έτσι δεν θα τη βγαλω καθαρή,δε θα επιβιώσω/δε θα ζήσω έτσι όπως θέλω και πρέπει μέσα στη ζούγκλα αυτήη...

θα κλείσω εδώ γιατί θα αρχίσω να γράφω κι άλλα που όντως δεν θα έχουν νόημα...απλά για το τέλος αφήνω μια ευχή που συνηθίζω να κάνω και να σκέφτομαι....

όλα να πάνε καλα........... κι όλα τα όνειρα να γίνουν οι πιο αληθινές αλήθειες...