"σε γυρεύω κι ότι ωραίο που ζητάω είσαι εσύ...."

τα χείλη κλειστά ένα ολόκληρο βράδυ που εγώ πάλευα να σε δώ...μια φορά..για λίγο..
τα χείλη παραμένουν σφραγισμένα,μα θέλω να ακουστεί το παρακάτω..με μια μικρή ευχή..να μην ήμουν τόσο αδύναμη...

εγώ θα συνεχίζω να σε σφυρίζω...όπως άλλωστε το έκανα πάντα...

Έτσι που ήρθες κι έφυγες ,δε σ’ έμαθα ποτέ
Πίσω απ’ τα δυο σου μάτια, πήγες και κρύφτηκες
Σαν τραγουδάκι μου ’μεινες π’ όλο ξεχνάω τους στίχους

Και σε σφυρίζω, σε σφυρίζω
Στα στενά σε μουρμουρίζω
Μες τα λόγια σου βραχνιάζω
Σε μπερδεύω σε φωνάζω
Κι είναι και τώρα όπως και τότε
Όπως τα βράδια που μου λείπεις
Σαν το τσιγάρο που αργοσβήνει
Το άγγιγμά σου που μ’ αφήνει

Πως άρχισες και τέλειωσες,δεν έμαθα ποτέ
Σε μια σταλίτσα γέλιο πήγες και κρύφτηκες
Σαν τραγουδάκι μου ’μεινες π’ όλο ξεχνάω τους στίχους

Και σε σφυρίζω, σε σφυρίζω
Στα στενά σε μουρμουρίζω
Μες τα λόγια σου βραχνιάζω
Σε μπερδεύω σε φωνάζω
Κι είναι και τώρα όπως και τότε
Όπως τα βράδια που μου λείπεις
Σαν το τσιγάρο που αργοσβήνει
Το άγγιγμά σου που μ’ αφήνει

φοβάμαι ....