Hρθες σαν το πιο γλυκό αεράκι...

έίμαι πολύ αγχωμένη με την εξεταστική..είμαι γενικά πολυ περίεργα τις τελευταίες μέρες και το ένιωσες...ήρθες...λίγο πριν σηκωθώ εντελώς απο το κρεβάτι,μεταξύ ύπνου και ξύπνιου,εμφανίστηκε στο μυαλό μου ένας κολλητός σου ως δια μαγείας(μπορεί να λέγεται και όνειρο αυτό αλλά δεν το συγχέουμε με τα άλλα όνειρα..) και άρχισε να μου μιλά για κάποια λόγια σου...να μου λεει ότι μαγαπάς και ότι θα θες να είμαι καλά πάντα..να μη στεναχωριέμαι και να παλεύω..μου είπε οτι με σκέφτεσαι συνεχώς..και ότι με βοηθάς με κάθε τρόπο να νιώσω πράγματα για τη ζωή...δε θυμάμαι άλλα...σηκώθηκα κλαίγοντας..σευχαριστώ όμως..για τα πάντα...για τους περισσότερους έχεις πεθάνει...εγώ όμως θέλω μονάχα νά έχω στο μυαλό μου ότι κάποτε θα τα ξαναπούμε...και το πρώτο που θα κάνω τότε είναι να τρέξω να σαγκαλιάσω..και να αφήσω τη "μικρή σου" να κλάψει όχι πια απο νοσταλγία και θλίψη αλλά από χαρά...
σ'αγαπάω...