...σα μεγαλώνει το χτες,το αύριο τελειώνει....

όταν δεν μπορεις να μιλήσεις,τότε τι συμβαίνει?..όταν δεν μπορούν οι λέξεις να βγουν από το στόμα σου..όταν νιώθεις ότι πνίγεσαι και ότι το μόνο που θα σε σώσει είναι μια μονάχα λέξη,που παρόλα αυτά δεν πρόκειται να ακουστεί..?το μόνο που μπορεί να δώσει εξηγήσεις είναι ότι η λέξη αυτή,σου κρύφτηκε για τα καλά και γιαυτο ίσως πρέπει να αναζητήσεις μια άλλη..πιο προσιτή...ίσως πρέπει να ελαττώσεις κάποια πράγματα..ας πουμε τα όνειρα..αφου δεν τα πλησιάζεις,είτε γιατί δεν μπορείς,είτε γιατί δε θές,είτε γιατι φοβάσαι να ρισκάρεις,αστα σε μια ακρούλα και που ξέρεις ίσως κάποτε να έρθει η σειρά τους..
ζήσε προς το παρών τα όνειρα σου,αυτά που ήδη έχουν πραγματοποιηθεί...και απλά κάνε μια ευχή στο αστέρι σου τα υπόλοιπα να μη μείνουν απραγματοποίητα..

κι όχι μην κλαίς,όχι μην κλαις...
θα'ρχομαι εγώ με τις σκιές....