Κυριακή, Οκτωβρίου 16, 2005

σήμερα ένιωσα και πάλι ένα "ξαφνικό" αεράκι να με διαπερνά και να τρυπώνει βαθιά μέσα στη ψυχή μου..είμαι σίγουρη πως ήσουν εσύ..ένιωσες τον πόνο,την αγωνία μου και ήρθες ξανά για να με γεμίσεις δύναμη..τα κατάφερες είναι η αλήθεια,αλλά ειλικρινά δε ξέρω για πόσο..ακούω μουσική,ακούω τραγούδια και όλα οδηγούν σε μια συγκεκριμένη σκέψη..εσύ αν ήσουν εδώ τι θα μου έλεγες ε?...ακολούθησε την καρδιά σου και αυτή ξέρει καλά που θα σε βγάλει...αλήθεια,θα μου έλεγες να ξεπεράσω και όλες τις τυχόν δυσκολίες?....

τι σε παιδεύω κι εσένα...

αα...τυχαία το βράδυ πέτυχα στην τηλεόραση την τάνια..με μάγεψε..με κυρίευσε..με τη φωνή της,την παρουσία της μα πάνω απ'ολα με το συναισθημά της...τι υπέροχα τραγούδια..μακάρι να ήσουν μαζί μου να τα άκουγες...

και για να μη ξεχνιόμαστε...έντεκα και μία...

2 σχόλια:

Pegasus είπε...

Προσέχοντας πάντα την πολυαγαπημένη και δίνοντας πάντα προτεραιότητα στην πολυαγαπημένη, κάνε αυτό που η καρδιά σου θέλει. Έχεις την απάντηση μόνη σου, τι ψάχνεις; :)

Σε φιλώ γλυκά και σου αφιερώνω ένα τραγούδι που αυτές τις μέρες μου θυμίζει εσένα, δεν ξέρω γιατί... «Πάρε με» Τσαλιγοπούλου-Ιωαννίδης

Όσο για την Τάνια, δεν υπάρχουν λόγια. Η γυναίκα ζει την κάθε συλλαβή, την κάθε νότα. Είναι ερμηνεύτρια σαν πολύ λίγες και λυπάμαι που δεν έχω καταφέρει να τη δω από κοντά ούτε μια φορά.

«...το έλα και το αντίο σου ζητούσα στη ζωή μου πάνω απ’όλα...»

Ανώνυμος είπε...

Looking for information and found it at this great site... prescription pharmacy phentermine Crib daybed convertible Volkswagen licence plate frames Www.merchantanywhere.com high risk merchant account