να σ'απαρνηθώ δεν κάνει...

προσπαθω να ξεφύγω απο όλα..
και ομως αυτά δείχνουν οτι ειναι αδύνατον..
μια στιγμη σου ζητάω...
μια στιγμη ν'αγγίξουμε τον ουρανό...
να ζήσουμε έστω και λίγο το όνειρο..

τι είναι το όνειρο,μου λες..
πόσο μπορεί να κρατήσει...
άλλοι λένε για πάντα..άλλοι για λίγα μόνο λεπτά..
δε με νοιάζει..
δε με νοιζει τιποτα πια..

θα μείνω εδώ με ένα άδειο χαρτί..
και θα περιμένω να ζήσω το όνειρο..
δε θα το αφήσω..
θα το κρατήσω σφιχτά μέσα μου
κι ότι γίνει...

θα συνεχίζω να νιώθω το χάδι,το βλέμμα
όπως την πρώτη φορά..
κι ας συμβαίνουν όλα χωρίς εσένα..
κι ας είσαι μακρυα..
κι ας μη με βλέπεις,μη με νιώθεις,μη μου γελάς..

εγώ θα περιμένω,θα το περιμένω,θα σε περιμένω........

......................................................................................................................................................................

οι τρελοί μείναμε λίγοι,κι ο σκαρίμπας έχει φύγει...

ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη σημερινή βραδια και γιαυτά που μου δώσατε..ενα ευχαριστώ και σε αυτους που ήταν εδώ,στην αθήνα,και σε εκείνους που ήταν λίγο πιο μακρια.......ταφ μου,ειλικρινά να ξερες πόσα μου δίνεις...σε λατρευω για τα πάντα..για όλα τα τραγούδια..αλλά ιδιαιτερα για το τελευταίο....

της αγαπης την ουσια
την μετρω στην απουσια ......